قرآن کریم آیه شماره 56 از سوره مبارکه فرقان (بشارتگر)

آیه شماره 56  از سوره مبارکه فرقان
بشارتگر
وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَ نَذِیرًا 

(ای پیامبر!) ما تو را جز بعنوان بشارت دهنده و انذار کننده نفرستادیم!
1- انبیا ضامن وظیفه‏ى خود هستند، نه نتیجه. «و ما ارسلناک الا مبشّراً و نذیرا»
2- در ارشاد و تبلیغ، هشدار و مژده در کنار هم کارساز است. «مبشّراً و نذیرا»
3- انبیا حقّ اجبار مردم و سیطره بر آنها را ندارند. «الاّ مبشّراً و نذیرا»
4- انسان، به هشدار بیشتر نیاز دارد تا بشارت. (کلمه‏ى «نذیر» صیغه‏ى مبالغه و نشانه‏ى تأکید است) «نذیرا»

با ارزش ترین میراث ادبی عرب حضرت رسول اکرم صل الله علیه وآله وسلم اصدق کلمه قالتها العرب قول لبید: (الا کل شیئ ما خلا الله باطل و کل نعیم لا محاله زائل). مصباح الشریعه ص60 صحیح‏ترین و رساترین جمله‏ اى که عرب گفته است، گفتار «لبید» (شاعرمعروف) است آن‏جا که مى‏گوید: «آگاه باشید هر چیز ى جز خدا باطل است و هر نعمتى بالاخره از دست خواهد رفت».