پرسمان اعتقادی " پاسخ به شبهات "

پرسمان اعتقادی

سوآل

در نامه 71 نهج البلاغه اومده که امام علی (ع ) گول خورد ومنذر رو گمان کرد که آدم خوبیه واستاندارش کرد بعد فهمید که ادم بدی بوده. 

 

پاسخ:

دراین که امامان از حقیقت افراد وایمان ونفاق آنان خبر داشته اند شکی نیست وعلامه مجلسی انبوهی روایت دراین مورد در بحار ذکر می کند.

بحار الانوار،ج26 ص118 باب 7

اما آنان در امور عادی زندگی طبق ظاهر افراد با آنان برخورد می کنند نه طبق علم غیب.

زمانی که امام ابوموسی اشعری را برای حکمیت می فرستاد به او گفت به کتاب خدا حکم کن واز آن تجاوز نکن.

زمانی که رفت امام گفت دارم می بینم که چگونه به من خیانت می کند.

یکی از اصحاب گفت چرا اورا می فرستید درحالی که میدانید خیانت می کند.امام پاسخ داد:

اگر خداوند به علم خودش بابندگان رفتار میکرد دیگر نیازی به ارسال رسل نبود.

مناقب ابن شهر آشوب،ج2 ص261

پیامبر فرمود:من بین شما با بینات وقسم قضاوت میکنم

مفاهیم القرآن،ج3 ص455

حال ممکن است فردی به دروغ قسم بخورد وپیامبر به نفع او حکم کند ایا می توان گفت پیامبر گول خورده است؟

پیامبر وامام مامور به ظاهر بوده اند نه علم غیب.

امام طبق ظاهر با منذر رفتار کرد چرا که او در ظاهر فردی صالح بود. امام می گوید طبق علم ظاهری برای من گمان حاصل شد تو فرد صالحی هستی اما طبق علم غیب می دانستم عاقبت تو چگونه خواهد بود.

من با علم ظاهری وگمان حاصل شده با تو رفتار کردم.وتورا به آن مقام گماردم

ایت الله مکارم می گوید:

به یقین امام در امور مربوط به زندگی مامور به ظاهر است وبر طبق آن عمل میکند وبه هنگام انتخاب منذر بر این مقام قراین خلافی وجود نداشت هم او ظاهر الصلاح بود وهم دارای خانواده خوب واین مقدار برای انتخاب آو کافی بود

پیام امام،ج11 ص375 به بعد